तुझ्या निबीड रानामधे
सळसळणार्या वार्यासोबत
हिवाळा , उन्हाळा , पावसाळ्याच्या
नित्य नवा ऋतू असतो
असे कसे घडते प्रिये
एकाच दिवशी पुन्हा पुन्हा...
एकाच दिवशी पुन्हा पुन्हा
तुझ्या गोर्या बासरीवारती
माझे फुंकर ओठ जुने
छीद्रं जुनी फुंकतात तेंव्हा
नवे नवेच सूर उमटतात
कुठून कुठून पाखरं येतात...
कुठून कुठून पाखरं येतात
वेळ काळ पहात नाहीत
पानं पानं पहात झाडावरली
हिरवी कंच होतात मग
प्रत्येक वेळी नवी बहर
कुठून येतात कोण जाणे...
तुझ्या निबीड रानामधे
एकाच दिवशी पुन्हा पुन्हा
कुठून कुठून पाखरं येतात
कुठून येतात कोण जाणे.
No comments:
Post a Comment