आम्हालाही, शिकवा थोडे, जगावयाला
भुलभुलैया वाली दुनिया, बघावयाला...
घुसमटलो, मी कामामध्ये, वर्षे-वर्षे
मोकळीक द्या, श्वासांनाही, तगावयाला...
पटावरती, बसलो आणि, खिसे मोकळे
दोन आसवें, उरली हाती, लगावयाला...
सरणाशी मी, जग सारे ही, मुठीत होते
मिळायचे ते, नाही लाभले, योग्य वयाला...
कवी - महेश घाटपांडे
KHUP CHAAN KAVITA AAHE
ReplyDelete