प्रेम माझे तुझे केवढे खुंटले,
शब्द होते तरी बोलणे खुंटले !
वाढले रोप जे काल सर्वांमधे,
खुंटतांना किती एकटे खुंटले !
मागतांना किती दूर होतास तू,
भेटतांना तुला मागणे खुंटले !
कल्पना ती किती मुग्ध होती बरे!
वृत्तछंदातले सापळे खुंटले
पाहतांना तुला लोचने संपली,
रेखतांना तुला कुंचले खुंटले !
एवढे क्षुद्र झालो अम्ही शेवटी,
की अता आमचे खुंटणे खुंटले !
No comments:
Post a Comment