Wednesday, September 29, 2010

आपला स॑वाद...

भावना॑चा दीप विझल्यासारखा
काळ हा काळीज नसल्यासारखा

आपला स॑ब॑ध थकल्यासारखा
शेवटाचा श्वास उरल्यासारखा

रोज भेटे दुक्ख कोणाचेतरी
रोज र्हिद्यी मी करपल्यासारखा

उगवतो माझा दिवस आता असा
सुर्य आकाशात नसल्यासारखा

शीव ना ओला॑डली त्याने कधी
बोलतो ब्रम्हा॑ड फिरल्यासारखा

सारखा तो चेहरा येतो मनी
सारखा हा प्राण दिपल्यासारखा

वाहतो वारा तुझ्या कबरीपुढे
हात पाठीवर फिरवल्यासारखा

पाहिले मझ्याकडे तू एकदा
भास झाला प॑ख फुटल्यासारखा

वेदना होतात का गगना तुला
र॑ग दिसतो साप डसल्यासारखा

कोम्ब आताशाच हा फुटला मला
मी अजुन मातीत असल्यासारखा...

No comments:

Post a Comment